Aarde, water, vuur en lucht.

In oeroude teksten kan men lezen: "De mens is begraven in vier elementen: aarde, water, vuur en lucht, het vijfde element is het stralings element dat wij het etherische licht element noemen, de kwintessens (de Quint-Essentia) het leeft in alle levens processen, het moet de mens uit de vier elementen verlossen, en doen opstaan, daarom is het symbool voor Christus die neerdaalt uit de Zonnewereld de vijfpuntige ster, want hij is de kwintessens die de vier elementen van het vergankelijke lichaam doordringt. Het is de missie in de mens op te rijzen als vijfde element waardoor met de vier elementen het lichtlichaam ontstaat van de kwintessens, uitgebeeld in de vijfpuntige ster. De Zonnegeest daalde langzaam in verschillende fasen naar de aarde af, de mens werd uit de verbondenheid met de hogere Hiërarchiën langzaam maar zeker verduisterd, losgescheurd en alleen gezet, hij schiep nu een eigen wereld, zijn ogen gingen open en hij begon met zijn denkkracht de materie te doordringen. Hij is nu na een eerste ronde van twee duizend jaar zover dat hij met dit doordringen aan een grens is gekomen van het etherische, dat wat het licht model, de matrijs vormt van de fysieke vorm. De etherische wereld heerst op het grensgebied tussen de verschillende elementen, vereenzelviging met de elementen maakte onderdeel uit van de klassieke inwijding. (o.a. Egypte, Griekenland ) Na een lange voorbereiding werd men tot aan de grens van de dood gebracht en daar aan een absolute eenzaamheid over gelaten hierin kwam de mens langzaam tot ontwaken hij was als herboren, hij had kennis en inzicht van de andere wereld gekregen.

In de daarop volgende tijden was een langere weg van voorbereiding nodig om "het weten en kunnen", door inwijding direct door te kunnen maken,  zo kwamen de proeven er voor in de plaats, beproevingen die later als vuur, water en lucht proef traditioneel voortleven, bijvoorbeeld beleeft men er er innerlijk wat het water element betekent als elke uiterlijk houvast weg valt en men de grond onder de voeten verliest, door te ondergaan kwam men tot inzicht. De zin van de beproevingen was oorspronkelijk om de elementen waarin de ziel op aarde leeft volkomen doorzichtig te maken, op dat de mens de krachten die erin werken ook kon leren beheersen, want hij is uit dezelfde elementen opgebouwd. Er wordt nu strijd gevoerd tussen duister en licht op de weg terug naar de geestwereld, de hoogste vorm van bewustzijn wordt van de mens gevraagd, geplaatst als hij nu is in de enorme botsing tussen licht en duister. Hij staat voor een zwarte muur, de grens van het duistere rijk waar we in moeten opdat het daar licht wordt door de kracht die wij er in brengen.

Uit Bastiaan Baan zijn boek: Van beproeving tot inwijding; " Legendes verhalen hoe mensen, ingewijden in bepaalde streken macht hadden over de elementen, ze konden stormen ontketenen, Shakespeare's drama "De storm", gaat over zo'n Druïde storm. Het evangelie geeft verschillende aanknopingspunten om hem Heer der elementen te noemen: toen de storm losbarstte over het meer van Galilea zo wordt beschreven dat Hij opstaat en de wind en het water gehoorzaamden Hem, Hij sprak de elementen toe, de storm ging liggen en het water werd rustig, de Druïden noemden hem "de Heer der elementen".

Voor hen die meer willen weten;                                                                                                                   André Peters, "Kabbala". uitgeverij:  De spiegel/Amsterdam 1958.                                                         Bastiaan Baan, Oude en nieuwe mysteriën Van beproeving tot inwijding. Uitgeverij Christofoor, Zeist.     Rudolf Steiner,  Hoe verkrijgt men bewustzijn op hogere gebieden, uitgeverij vrij geestesleven, Zeist.